Wielu z tych, którzy myślą, iż są prawdziwie wolni, w rzeczywistości pozostaje w niewoli. Oprócz tych, którzy są w niewoli fizycznej, wielu znajduje się w symbolicznej niewoli narkotyków, zakazanego seksu, alkoholu, tytoniu, czarów, satanizmu, fałszywych religii, hazardu, obżarstwa, sportu, interesów, pracy zawodowej itp., od których, jako symbolicznych kul i łańcuchów, nie mogą się uwolnić.
Mężczyzna i kobieta zostali stworzeni przez Boga, by móc wiecznie żyć na ziemi prawdziwie wolni od lęku, głodu, braków, chorób, starości itp. Mieli oni rozmnażać się i napełniać ziemię ludźmi, żyjąc wspólnie w radości, pokoju, szczęściu, braterstwie i dobrej woli. Bóg uczynił Adama i Ewę „niewiele niższymi od aniołów”, dając im panowanie nad ziemią i niższymi zwierzętami (1 Moj. 1:27,28; Ps. 8:5-9). Powiedział im też, że mogą jadać owoce z drzew ogrodu, z wyjątkiem jednego drzewa, z którego jedzenie groziło śmiercią (1 Moj. 2:16,17). Gdy zgrzeszyli przez spożycie zakazanego owocu, stracili swą prawdziwą wolność i popadli w „niewolę skażenia”, w grzech i śmierć (1 Moj. 3:1-5; Rzym. 5:12,14; 8:20,21). Ich wszystkie dzieci, rodzina ludzka, także ty i ja, urodziły się w grzechu i były „poczęte w nieprawości” (Ps. 51:7), pod wyrokiem śmierci i bez prawdziwej wolności.
Bóg w swej nieskończonej mądrości opracował wspaniały plan, w którym Jego jednorodzony Syn, potężny Logos, stał się człowiekiem, „człowiekiem Jezusem Chrystusem”, i dobrowolnie złożył swoje życie jako cenę okupu za Adama i cały rodzaj ludzki z niego zrodzony (Mat. 18:11; Rzym. 5:6-8,15-19; Jana 3:16; 1 Tym. 2:5-6; 1 Jana 2:2). W swojej wielkiej miłości Jahwe sprawił, iż każdy z nas, kto prawdziwie będzie żałował za swoje grzechy i niedoskonałości odziedziczone po Adamie oraz powstałe z naszej winy, może w każdym miejscu i o każdym czasie powiedzieć to Bogu w modlitwie, prosząc o przebaczenie i usprawiedliwienie (uczynienie prawym, sprawiedliwym w Jego oczach) oraz o uwolnienie z niewoli martwych uczynków, przez wiarę w Jezusa i Jego wielką ofiarę Okupu za nas (Dz. Ap. 4:12; 16:31; Rzym. 5:1; Gal. 2:16; Efez. 2:8-10). Mamy przyjąć Jezusa jako swego Pana (Władcę), jak również Zbawiciela w poświęceniu, aby czynić Boską wolę w miarę naszych możliwości (Dz. Ap. 10:36; Żyd. 10:7). Gdy w ten sposób przyjmiemy Jezusa jako swojego własnego Pana i Zbawiciela, zostaniemy „uwolnieni” z niewoli grzechu i staniemy się „niewolnikami sprawiedliwości” – „będąc uwolnieni od grzechu, a zniewoleni Bogu, macie pożytek swój ku poświęceniu, a koniec żywot wieczny […] w Chrystusie Jezusie, Panu naszym” (Rzym. 6:18,22,23). „Przetoż teraz żadnego potępienia nie masz tym, którzy będąc w Chrystusie Jezusie nie według ciała chodzą, ale według Ducha” (Rzym. 8:1).
Gdy zaczniemy „chodzić w nowości żywota” z Jezusem Chrystusem i postąpimy naprzód, wkrótce wyzwolimy się z niewoli narkotyków, alkoholu, niezdrowego pożądania, tytoniu, hazardu, czarów, satanizmu, fałszywych religii itp. (Rzym. 6:4; 2 Kor. 5:17). Tak jak lud Boży w przeszłości był w okrutnej niewoli faraona w Egipcie i został uwolniony przez Mojżesza, tak i my byliśmy w okrutnej niewoli szatana, grzechu, błędu, samolubstwa i światowości, lecz jesteśmy od nich uwolnieni przez naszego Pana Jezusa, wielkiego symbolicznego Mojżesza.
Jezus powiedział: „Jeśli wy zostaniecie w słowie moim [jako jego posłuszni słuchacze i posłuszni uczniowie], prawdziwie uczniami moimi będziecie. I poznacie prawdę, a prawda was wyswobodzi”. „A przetoż jeśli was Syn wyswobodzi, prawdziwie wolnymi będziecie” (Jana 8:31,32,36; 2 Kor. 6:17,18). Ci z nas, którzy są „prawdziwie wolnymi uczniami” Jezusa, muszą „stać w tej wolności, którą nas Chrystus wolnymi uczynił, a nie poddawać się znowu pod jarzmo niewoli”, w którym byliśmy dotychczas (Gal. 5:1), lub pod inne zwodnicze jarzma. Szatan i jego słudzy obiecują nam większą wolność, jeśli pójdziemy ich drogą, lecz „sami są niewolnikami skazy” („zepsucia” – BT), którzy będą się starali znowu nas usidlić i zniewolić w skażeniu tego świata, w naszych dawnych złych nałogach itp. na podobieństwo alegorycznych kul i łańcuchów, chcąc byśmy wrócili jak umyta świnia do tarzania się w błocie (2 Piotra 2:19-22).
Dla tych, którzy w tym czasie zła i przewrotności (Filip. 2:15,16) trwają w swej prawdziwej wolności w Chrystusie i służą jako „świecące światła” w obecnym złym świecie, głosząc słowa żywota, Bóg przewidział wielkie łaski w swych nadchodzących „nowych niebiosach i nowej ziemi, w których sprawiedliwość mieszka” (2 Piotra 3:13). Te wielkie Boskie łaski daleko przewyższają łaski, które Bóg przygotował dla ogółu ludzkości, jakie otrzyma ona w tysiącletnim Królestwie Chrystusa, gdy całe wzdychające stworzenie zostanie uwolnione „z niewoli skażenia na wolność chwały dziatek Bożych” i odbierze swą nagrodę Królestwa w postaci wiecznego życia na ziemi. (Rzym. 8:19-23; Obj. 21:2-4; 22:3).
Jeśli nie zaznaczono inaczej, wszystkie cytaty pochodzą z Biblii Gdańskiej
(wyd. Brytyjskie i Zagraniczne Towarzystwo Biblijne).
BT – Biblia Tysiąclecia.
